ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Παράλληλα με τη θεματική ενότητα της 25ης Μαρτίου έτρεχε στο νηπιαγωγείο κι ένα πρόγραμμα του ΚΠΕ Φιλίππων "Το λαϊκό παραμύθι ως μέσο διδασκαλίας". Ένα πρόγραμμα πάρα πολύ αξιόλογο που μας έκανε όλους να θυμηθούμε τα λαϊκά, μαγικά, παραδοσιακά παραμύθια τα οποία οι περισσότεροι τα έχουμε ξεχάσει. Στα πλαίσια λοιπόν αυτού του προγράμματος έπρεπε να διαλέξουμε ένα παραμύθι από τη λίστα που μας είχαν δώσει και να το επεξεργαστούμε στην τάξη. Λαμβάνοντας υπόψη το δυναμικό της δικής μου τάξης διάλεξα ένα εύκολο παραμύθι για να το καταλάβουν όλα τα παιδιά τους "μουσικάντηδες". Κάποιοι μπορεί να το ξέρουν σαν οι "μουσικοί της Βρέμης". Το παραμύθι αυτό βρίσκεται στη συλλογή παραμυθιών του Γ. Μέγα "Ελληνικά παραμύθια".

Έτσι λοιπόν εμείς διαβάσαμε το παραμύθι, το ζωγραφίσαμε, το αφηγηθήκαμε τηρώντας τη χρονική ακολουθία, πράγμα ζητούμενο, το δραματοποιήσαμε και τέλος κάναμε γαντόκουκλες και τις έχουμε στην τάξη για να το παίζουμε όποτε θέλουμε. Το τελικό αποτέλεσμα:

http://issuu.com/023682/docs/_______________________________

25η ΜΑΡΤΙΟΥ

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος η αναφορά μας στην εθνική μας γιορτή ξεκίνησε μέσα από το παραμύθι της Ε. Φακίνου "τα ελληνάκια". Έτσι θέσαμε το χρονικό πλαίσιο εκείνης της εποχής. Εξιστορήσαμε με λίγα λόγια τα γεγονότα, εξηγήσαμε λέξεις όπως αγάς, επανάσταση, παράδοση, επικεντρωθήκαμε στα ρούχα που φορούσαν κλπ. Ζωγραφίσαμε το παραμύθι, κάναμε κι εμείς τις δικές μας παραδοσιακές ποδιές.

Κατασκευή παραδοσιακής ποδιάς.

Τα τσαρουχάκια μας

 Στη συνέχεια μέσα από τις σελίδες του βιβλίου "Ιστορία του Ελληνικού έθνους" μάθαμε για το πώς ξεκίνησε η επανάσταση, για τους ήρωες, τις μάχες, τα όπλα τους, για τις σημαίες της επανάστασης.'

Μαθαίνω τα όπλα τους. Έφερα από το σπίτι ένα όπλο αντίκα που έχω κι έτσι τα παιδιά το περιεργάστηκαν, το έπιασαν στα χέρια τους, πρόσεξαν τα σκαλίσματα, είδαν με πιο μοιάζει από τις φωτογραφίες και έμαθαν πώς το λένε.

Ζωγραφίζω τους ήρωες. 
Τις ζωγραφιές τις πήραμε από εδώ http://35odimotikoperisteriou.blogspot.gr/2014/02/1821_12.html

Μαθαίνοντας το τραγούδι "10 παλικάρια στήσανε χορό" για τη γιορτούλα μας αναγνώρισαν τα ονόματα των ηρώων και έμαθαν για τον Θεόφιλο, το ζωγράφο της λαϊκής μας παράδοσης. Είδαμε πίνακές του στο διαδίκτυο και προσπάθησαν να ζωγραφίσουν σαν αυτόν.

Ζωγραφίζω σαν τον Θεόφιλο

Και όλα αυτά πήραν τη θέση τους στο σκηνικό της γιορτούλας μας. Μικρό και λιτό σαν τη γιορτή μας.

ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ

6 Μαρτίου σήμερα μέρα Κατά του Σχολικού Εκφοβισμού και αναπόφευκτα μιλάμε στα παιδιά για τις πράξεις και τα λόγια που πληγώνουν. Λέξεις και λόγια που λέμε όλοι μας πάνω στα νεύρα, πάνω στο παιχνίδι, γιατί δεν θέλουμε κάποιον στην παρέα, γιατί δεν μας αρέσουν τα ρούχα του, γιατί είναι κοντός, χοντρός, άσχημος, ντροπαλός, ήσυχος, ενοχλητικός. Λέξεις που δε σκεφτόμαστε τι σημαίνουν ή τι προκαλούν.
Η σημερινή συζήτηση ξεκίνησε με την ανάγνωση παραμυθιών:

Τα μπαλόνια της φιλίας. Η Μόνα σε καινούριο σχολείο από τον μικρό αναγνώστη
http://www.mikrosanagnostis.gr/library/pageflip_ekfovismos/Default.html

Ο Μυτόγκας από την κ. Τάνια Μάνεση http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/

https://drive.google.com/folderview?id=0B18Wv_dZdQZ5WHRXMHltbWx3VG8&usp=sharing

Εξηγήσαμε τι σημαίνει η λέξη διχόνοια και γιατί προκαλεί προβλήματα. Εστιάσαμε την προσοχή μας στη χελώνα και τα προβλήματα που αντιμετώπισε στο καινούριο σχολείο. Είπαμε ότι πολλές φορές ένα πρόβλημα μπορεί να μας αρρωστήσει. Τέλος τονίσαμε ότι η εξωτερική εμφάνιση δεν παίζει και ιδιαίτερο ρόλο αρκεί κάποιος να έχει καλή καρδιά. Δώσαμε σημασία στις καλές λέξεις και στις καλές πράξεις.

Κατόπιν παίρνοντας ιδέα από την Άννυ Λιβαθινού και το Blog της "Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ" http://megalipoliteiamikrwn.blogspot.gr/2013/03/blog-post_6.html  ζωγράφισα 2 φιγούρες άδειες και τους ζήτησα να γεμίσουν τη μία με κακές λέξεις και και την άλλη με όμορφα λόγια. Είπαμε τόσα κακά πράγματα με άγριο ύφος που η Σενά άρχισε να κλαίει και να ζητάει τη μαμά της.

Το συμπέρασμα ήταν ότι με τις κακές λέξεις και πράξεις ραγίζει η καρδούλα μας.

ενώ με τις καλές λέξεις και πράξεις η καρδιά είναι γεμάτη αγάπη και χαρά.

Τέλος, υποσχεθήκαμε ότι δεν θα αφήσουμε κανέναν να χαλάσει την καρδιά μας. Την υπόσχεσή μας τη σφραγίσαμε με τα βραχιολάκια της φιλίας φωνάζοντας το σύνθημα "ΕΊΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΦΙΛΟΙ"

ΚΑΛΩΣ ΜΑΣ ΗΡΘΕΣ ΑΝΟΙΞΗ

Καλό μήνα και καλή Σαρακοστή σε όλους αν και αρκετά καθυστερημένα. Ο μήνας ξεκίνησε με ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια. "Μια Κυριακή του Μάρτη και μια Σαρακοστή" της Δ. Γαλάνη.
https://www.youtube.com/watch?v=kuYjNAq3p-k
Είναι ένα τραγούδι που εμένα μου αρέσει πολύ. Έχει πολλές εικόνες, εύκολο στίχο, ωραία μελωδία και τα παιδιά το μαθαίνουν εύκολα. Γι αυτό και το κάνω κάθε χρόνο σχεδόν. Φέτος προτιμήσαμε να το εικονογραφήσουμε με εικόνες από περιοδικά σαν κολλάζ. Ψάξαμε να βρούμε σχετικές φωτογραφίες και ιδού το αποτέλεσμα. (τη μέρα που το κάναμε έλειπαν τα 2/3 της τάξης λόγω προβλημάτων μετακίνησης).

Την επόμενη μέρα προλάβαμε να κάνουμε την πρώτη μας ανοιξιάτικη βόλτα στο χωριό και να παρατηρήσουμε τη φύση προτού ο Μάρτης αρχίσει να κλαίει και να μας δείχνει το άλλο του πρόσωπο. Ξεκινήσαμε λοιπόν να παρατηρήσουμε τι αλλαγές έχουν γίνει στη φύση από την τελευταία φορά που πήγαμε βόλτα. Να δούμε αν τα δέντρα άνθισαν και γέμισαν φύλλα, αν οι κήποι γέμισαν λουλούδια, αν οι νοικοκυρές φύτεψαν λουλούδια. Ο καιρός λίγο λιακάδα και λίγο ζέστη, όπως είπαν και τα παιδιά. Η βόλτα μας ήταν ενδιαφέρουσα. Τι είδαμε λοιπόν:

• Είδαμε δέντρα με άσπρα και ροζ λουλούδια αλλά χωρίς φύλλα (ποια να είναι άραγε;)

• ένα λιβάδι με κίτρινα λουλουδάκια

• θάμνους με μωβ και άσπρα λουλούδια

• αυλές με φυτεμένα λουλούδια

• πολλά αγριολούλουδα 

Στο δρόμο της επιστροφής τα παιδιά "κούρεψαν" το λιβάδι με τα κίτρινα λουλουδάκια και τα έφεραν στο σχολείο. Επειδή ήταν πάρα πολλά είπα να μην πάνε χαμένα και να μετρήσουμε πόσα μάζεψαν. Ήταν όμως πάρα πολλά. Σκέφτηκα λοιπόν να κάνουμε τη σκάλα της αρίθμησης με λουλούδια

Κατόπιν σε ένα χαρτί, τους ετοίμασα άδεια σύνολα με αριθμούς από το 0-10 και το 20. Κάθε παιδί διάλεγε στην τύχη ένα χαρτί κι έπρεπε να κολλήσει τόσα λουλούδια όσα έλεγε ο αριθμός που πήρε εκτός από τον Κων/νο που πήρε από την αρχή το 20. Δουλέψαμε πάνω στο χαλί γιατί δεν ξέραμε πόσα λουλούδια θα χρειαστούν. Έτσι από το σύνολο έπαιρνε ο καθένας όσα του χρειαζόταν.